به لطف داشتن بابایی که همیشه معتقد بوده دخترش باید در جریان همممههه چی باشه و اصلا هم مهم نیست چند سالش باشه، همیشه و همیشه پیگیر مسائل سیاسی بودم. فقط پیگیر! (در حد یه نفر که از دور اخبارو دنبال میکنه فقط. وگرنه حتی خودمو در حد اظهار نظر سیاسی توی تاکسی هم نمیبینم!) ولی خب مثلا من الان حتی انتخابات 84 رو هم کامل و با جزئیات یادمه :| قضیه ی سوم شدن فرزند_احمد و نامه ی سرگشاده ی فلان و .... اینا!

توی انتخابات قبلی هم علی رغم اینکه از هیچ مدل سخنرانی و ستاد و کل کل با رقیب و زدن مخ بقیه نگذشتم و همه رو مشتاقانه دنبال کردم، ولی تنها توجیهم واسه خودم این بود که بریم به فلانی رای بدیم که اون یکی رای نیاره! وگرنه من نه اصلاح طلب دو آتیشه ام، نه ارادت خاصی به روحانی، خاتمی یا هرکس دیگه ای دارم. کلا به نظرم انقدری سیاست پیچیدست که اصلا نمیشه گفت فلان چیز و فلان شخص درسته یا غلط. از نظر من اونی که با وعده رفع حصر و حقوق زنان رای جمع میکنه (و عمل نمیکنه) همونقدر پوپولیسته که اونی که وعده یارانه رای جمع میکنه! فقط مخاطب فرق میکنه.. 

الانم فارغ از اینکه اعتصاب غذایی هست یا نه و به چه شکله، بنظرم تقاضای تشکیل شدن جلسه ی دادگاه و محاکمه واقعا درخواست غیرمعقولی نیست.. خیلی بدیهیه و عجیبه واسم که یه عده همچین درخواستی رو به تمسخر میگیرن..

زندگی خیلی عجیبه. انقدری اتفاقات غیرمناظره داره که ادم حیرت میکنه. تو میتونی یه روزی خشت های اول یه نظام و مملکتو بذاری، رئیس مجلس باشی، نخست وزیر باشی... کلی ادم زندگیشون وابسته به نظر و عمل تو باشه، بعد یه روزی که خیلی هم دور نیست توی پیله ای که خودت ساختی گیر بیفتی.. فقط نمیدونم چرا ادمایی که الان یه موقعیت خاصی دارن، هیچ وقت به این فکر نمیکنن که ممکنه یه روزی نوبت اونا هم برسه..

+ میدونی.. اصلا سیاست یعنی اینکه همه چیزو یه جوری جلوه بدی که درست و غلطش قابل تشخیص نباشه. واسه همینم بنظرم همه چیز غیرقابل اتکا و اعتماده..  با خوندن چارتا پست تلگرام و اینستا که نمیشه تحلیل سیاسی کرد..

++ حس میکنم ما ها این وسط عروسک خیمه شب بازی ایم..