چقدر کتابایی که تازگیا میخونم خوب نیستن. مدتهاست هیچ کتابی واقعا به دلم نمیشینه. تازه های نشر فاجعه هستن. یه سری هم کتاب از نویسنده ی ایرانی که بنظر میرسید خوب باشن خریدم که شاید از بینشون بشه یه نویسنده ی خوب پیدا کرد ولی تا الان که کاملا نا امیدم کردن :|

الانم ترجیح میدم یه مدت کتابایی رو بخونم که امتحانشونو پس دادن. واقعا به یه حس و حال خوب نیازمندم..

اینایی که از یکشنبه میخوان برن دانشگاه فازشون چیه؟! طرف از اون سر ایران پا شده اومده خوابگاه که یکشنبه بره کلاس. بابا مگه ما ترم یکی هستیم؟! تازه هنوزم که نتایج علوم پایه نیومده. استادا هم عمرا بیان بنظرم.. اولش با خودم گفتم حالا که همه میان، هر استادی بیاد حضور و غیاب میکنه پس برم. بعد دیدم واقعا ادم مضحکه میشه اگه الان پاشه بره دانشگاه! بعد تازه ما که وسط ترم همه کلاسارو می پیچونیم، نمیدونم چه اصراری داریم روز اول ترم بریم :| به میم گفتم این ترم دیگه پیچوندن نداریم. هرحا خواستیم بریم تو همون تایم خالیمون میریم. هرچند میدونم عمرا بتونیم سر این حرف وایسیم :-)))) 

لازمه بگم چقدر حالم بد میشه که تا یکی یه عکس از خودش میذاره، همههههه ی دخترا حتی اونایی که ازش متنفرن میان زیر پستش ازین جمله ها می نویسن که: وااااای عشقم چه خوشگل شدی!!، فرشتهههه ی مننن، خوش تییییپ، زیییبااااا، جذذذذاااااب ...... :||||| ازین تعارفای حال به هم زن دخترونه متنفرررررم. چند ساال در مقابل عزیزم خطاب کردن همه(توی تکست دادن وگرنه کلامی که هنوزم نمیتونم بگم) مقاومت کردم. بعد دیدم انگاری ساده حرف زدن خیلی غیرصمیمانه محسوب میشه. توروخدا لوس نباشید لطفا!