نیستم یه مدتی. کلا همه چی تعطیل تا بعد علوم پایه :-)

البته امیدوارم بتونم تحمل کنم هیچ کاری نکردنو :|

چقدر آدما از دور جذابن و از نزدیک تهوع آور.. هرچی بهشون نزدیک تر میشی و بیشتر میشناسیشون، بیشتر می فهمی که چقدر توی شناختت اشتباه کردی. بعد یه روزی میرسه که دیگه به همه ی عالم بدبین میشی.. فاصلمونو با ادما حفظ کنیم تا روابط دوستانه ی پایداری داشته باشیم. از نزدیک همه چی زشت و زنندست..

شوک یعنی اینکه الان که چند هفته مونده به دنیا اومدن بچه و کلی لباس و سیسمونی خریدن، سونوگرافی میگه دفعه قبل اشتباه شده و بچه دختره :| 

خب الان اون بچه دچار کمبود محبت میشه با این حجم از شوک و بهتی که اطرافیانش توش فرو رفتن :-(

داشتم وب کتابو چک میکردم. دیدم یه نفر از یه وب پ.و.ر.ن ژاپنی رسیده به وب من:|||||| چرا واقعا؟! فکر کنم همش اثرات این کتاب اخریه :-)))))))))

چرا انقدر زندگی یکنواخت و خسته کننده شده؟! یعنی واقعا تنها تنوع زندگی ما باید استرس درس و امتحان باشه؟! :|||

احتمالا هر کسی وب کتاب منو ببینه با خودش میگه با این وضعیتی که هر روز یه کتاب جدید داره به وب اضافه میشه، این دختر از صبح تا شب داره کتاب میخونه :-)))) ولی خب واقعا اینطوری نیست. فقط یکی دو ساعت اونم آخر شبا. دلیلشم اینه که به مرور زمان سرعت خوندنم فراتر از حد تصور بالا رفته. حتی توی درس خوندن.. خوندن واسه ی علوم پایه رو شروع کردم و روند خوندن هم خوب پیش میره ولی بزرگترین مشکل اینه که میدونم هر چقدر هم که خوب بخونم، بزودی همشو یادم میره. تصمیم داشتم که خلاصه بردارم ولی خلاصه نوشتن چند برابر خوندن زمان می بره و من عملا باید همه چیزو دوباره بنویسم. واقعا نمی دونم چیکار باید بکنم. لطفا اگه راه حلی سراغ دارید حتما بگید..

درسته که خیلی بابت این درسا غر میزنم، ولی خودم هم اینو میدونم که اگه همین درسا نبودن چقدر زندگیم یکنواخت و تکراری می شد. بعد این همه سال که بیشترین کاری که انجام دادم درس خوندن بوده، به طرز احمقانه ای دوسش دارم. 

فکر کن مثلا کلی اعصابت به هم ریخته باشه و درگیر یه کاری باشی. بعد یهو یکی از رفقای بلاگر بهت پیام بده: فکر کنم دیدمت! خیلی خیلی اتفاقی یکی از بلاگرایی که خیلیییی عزیز و دوست داشتنیه رو واسه اولین بار ببینی.

عزیز دل، خیلی خیلی شیرین تر و جذاب تر و دوست داشتنی تر از تصوراتم بودی 😍😍😍. کلی ذوق زده ام از دیدنت. 

بزرگترین مزیت وب داشتن واسه من، پیدا کردن رفیقایی بوده که عمرا بشه نمونشونو حضورا پیدا کرد. چندتایی رو از نزدیک دیدم و خیلیای دیگه رو هم از طریق تلگرام و اینستا باهاشون در ارتباطم. و چقدرررر خوشحالم از داشتن رفیقایی مثل شما.. دمتون گرررم که انقدر ماااهید 😃

+اینستامو یه مدته غیرفعال کردم و خب زندگی بدون اینستا هم راحت میگذره ;-)

گاهی واقعیت حال به هم زن ادمارو محکم تو صورتشون بکوبید تا شمارو احمق فرض نکنن. بخصوص اگه خودشون به قدر کافی وقیح باشن.. اصلا هم دلخور شدنشون اهمیتی نداره. حتی اگه ظاهرا اسم دوست و رفیقو به یدک بکشن..

+من ارومم همیشه ولی صبرم هم اندازه ای داره!

همه چی داره حل میشه ظاهرا..